De Lentse Marianne Schulte Kemna (69) is als vrijwilliger betrokken bij pelgrimspad Wegen met Zegen. Zij is woonachtig in Lent, in woongemeenschap Eikpunt, en het pad loopt langs haar huis. Wandelaars, die in Nijmegen starten, kunnen bij Eikpunt naar het toilet en even uitrusten, als ze dat willen. We zochten Marianne op om over haar werk te praten.
In de jaren 70 is Marianne vanuit Duitsland in Nijmegen beland om theologie te gaan studeren. Ze is nooit meer weggegaan uit Nederland. Marianne: “Wij woonden 27 jaar in Wageningen maar de omgeving van Nijmegen bleef trekken. In 2017 zijn we naar de Lentse wijk PlantjeVlag verhuisd. Ik ben hier helemaal blij en op mijn plek. In twee minuten ben ik bij de Waal en in tien minuten in het centrum van Nijmegen. Mooier kun je het niet hebben.” Marianne begon haar carrière als parochiepastor in Arnhem Zuid, en werd daarna studentenpastor in Wageningen. Na een opleiding als supervisor begeleidde ze tien jaar lang collega-pastores in hun werkzaamheden. Het ging om persoonlijke leervragen maar ook om teamontwikkeling. Dorpse parochies moesten grotere eenheden worden. “Zulke fusies gaan niet vanzelf,” verduidelijkt Marianne.
Al wandelend leer je het landschap beter kennen en waarderen
De laatste 12 jaar voor haar pensioen in 2020 werkte ze als justitiepastor in penitentiaire inrichting Zwolle en in jeugdinrichting de Hunnerberg in Nijmegen. Wegen met Zegen is een naam met een woordspeling. Het woord zegen kan uitgelegd worden als heil en voorspoed maar het is ook het meervoud van het woord zeeg. Zegen zijn de brede sloten in de Betuwe die vanuit de dorpen overtollig water afvoeren naar de Linge. Een deel van het pelgrimspad wordt begeleid door deze middeleeuwse watergangen. Het pelgrimspad is bedacht door Margreet Sanders (pastor) en Wilma Hartogsveld (dominee). Alle wandeletappes lopen feitelijk van kerk naar kerk. Met het bedenken van de route ben je er nog niet. Marianne: “Er moet gezorgd worden voor toestemming en de routes moeten gemarkeerd en permanent gecontroleerd worden. We doen dit met tweetallen. Van zo’n tweetal maak ik deel uit. Elk jaar lopen we het ons toegewezen deel van de route twee keer om te kijken of alle markeringen nog in orde zijn.”
Pleisterplaatsen
Er is gezorgd dat er onderweg een aantal pleisterplaatsen zijn. Marianne: “De huiskamer van onze woongemeenschap is beschikbaar als pleisterplaats. Als een groepje pelgrim is aangemeld zorgen wij voor koffie en thee en vertellen over ons ecologisch meer-generatie-woonproject. Een deel van het pelgrimspad heb ik samen met een vriendin gelopen. Mijn plan is om in de komende jaren de hele route te voltooien. Samen lopen stimuleert. Als we een tijdje niet gelopen hebben bellen we elkaar met de vraag: zullen we weer eens iets afspreken?
Als mensen religieuze belangstelling hebben kunnen ze onderweg kerken, kloosters en kapellen bezoeken. In de kerk in Driel is nu bijvoorbeeld een tentoonstelling te zien die aandacht besteedt aan de Poolse soldaten die het in Driel in september 1944 moesten afleggen tegen de overmacht aan Duitse soldaten. Ook wandelaars die niet religieus zijn komen aan hun trekken. Onverwachte paden brengen je naar de pareltjes van de Betuwe zoals het dorpje Homoet. Al wandelend leer je het landschap beter kennen en waarderen.”
Pelgrimsinspiratieboek
Marianne laat me het pelgrimsinspiratieboek zien. Het boek is bedoeld om de wandelaar extra te inspireren. In het boek staan teksten uit verschillende bronnen die uitnodigen om even te reflecteren en te mijmeren. Marianne: “Ook is er ruimte om je eigen ervaringen en gedachten onderweg op te schrijven zodat je later nog eens kunt nagenieten van je belevingen.” Enkele bladzijden ontbreken maar die zijn onderweg te vinden in de zogenaamde honesty boxen, herkenbaar aan het Wegen met Zegenlogo. Zo maak je het boekje compleet en geeft het een extra dimensie aan het pelgrimspadavontuur.
Naar aanleiding van incidentele vragen denkt de organisatie na over het aanbieden van wandelmaatjes. Mensen die er tegenop zien om alleen te wandelen kunnen straks misschien een beroep doen op een ‘wandelvrijwilliger’. Marianne: “Voor dat we dit kunnen aanbieden moeten we wel eerst genoeg vrijwilligers in het hele gebied hebben, die als maatjes een stuk met iemand op willen lopen. Zo ver zijn we nu nog niet.” Zowel geïnteresseerde ‘maatjes’ als ‘maatjes-zoekers’ kunnen hun belangstelling via onze website melden. Zo stimuleren zij de verdere ontwikkeling van Wegen met Zegen en wordt de wandelontdekkingsreis toegankelijk voor meer mensen.” Meer weten? Zie: www.wegenmetzegen.nl
Tekst: Joop Koopman