Ook wethouder van de Gemeente Lingewaard Aart Slob is ambassadeur van de Pelgrimstocht Wegen met Zegen. En dat is niet zonder reden. Hij vertelt dat hij niet alleen al veel wandelt met zijn vrouw, maar ook altijd een fascinatie voor kerken en kapelletjes heeft gehad.
,,Ik ben Nederlands Hervormd opgevoed én ik kom uit een familie van kosters. Dus ik was als kind veel in de kerk. Daardoor kreeg ik veel respect voor kerken, kapellen en kerkhoven. Die plekken voelden goed. En dat doen ze nog steeds. Ook als ik op reis ben met mijn vrouw, op vakantie in bijvoorbeeld Italië, dan gaan we altijd even een kerk in.”
In Italië gaan ze niet alleen op zoek naar kerken, maar gaan ze ook aan de wandel. Zo vertelt Aart dat ze dit jaar de Via Francigena hebben gelopen. Een pelgrimsroute die in de voetsporen treedt van Franciscus van Assisi en door Toscane en Umbrië leidt. ,,Maar hoewel Italië ons favoriete vakantieland is, zijn we sinds de coronapandemie ook verliefd geworden op ons eigen land én de Betuwe.” Juist hierom steunt hij Wegen met Zegen. Hij vertelt: ,,Wij houden sowieso van wandelen. We maken daar ook echt tijd voor met zijn tweeën. Vooral sinds ik wethouder ben, is het belangrijk om af en toe ook tijd voor jezelf en je partner te nemen. Tijdens het wandelen bespreken we van alles. Van hoe het met de kinderen gaat, hoe het met ons gaat, wat ons verder bezighoudt. Het is even een rustpunt in de week. En in de tussentijd genieten we van de natuur en de omgeving.” Hij geeft aan dat ze zelf in Doornenburg wonen en niet uitgekeken raken. ,,Je komt erachter dat de Betuwe een fijne plek is.” Ook is hij al begonnen aan verschillende etappes van Wegen met Zegen samen met zijn vrouw.
,,De Betuwe heeft een bijzondere geschiedenis, wat voor een bijzondere plekken er zijn. En dat maakt je dan even extra trots om wethouder te zijn.” Hij doet uit de doeken dat hij als wethouder vooral de mensen in de gemeente wil helpen en daardoor dus vooral bezig is met bereikbaar en beschikbaar zijn. ,,Door de wandelingen kom je daar achter. En kom je ook iets meer uit je hoofd en uit je dagelijkse sleur. Van dat gevoel en de rust en bezinning die dat brengt, ben ik graag een ambassadeur. Net als van het mooie landschap in de Betuwe.”