Paula van Lingen: Het is hier fijn wonen, vanaf de eerste dag voelde ik me hier welkom
In de serie interviews met bewoners, wonend aan het pelgrimspad, zijn we aanbeland bij Paula van Lingen (68) die samen met haar partner Jan (73) in Randwijk woont op slechts enkele honderden meters afstand van de Rijndijk. Ze bewerkt een grote tuin van 5000 m2 en wil de pelgrimspadlopers graag mee laten genieten van al het moois dat de Betuwe te bieden heeft.
“Heel graag ben ik buiten. Als ik niet in de tuin aan het werk ben, ben ik aan het wandelen in de omgeving. Tot voor kort was ik lid van vrienden op de fiets. Voordat Wegen met Zegen bestond waren het alleen maar fietsers die bij ons logeerden. Sinds het pelgrimspad komen er ook wandelaars. Daar heb ik op de een of andere manier een leuker contact mee. Ze komen vaker alleen en ze willen meer betrokken zijn bij het dagelijks leven hier. Als ze het op prijs stellen kunnen ze hier ook mee-eten. Met een Belgisch echtpaar, dat hier een paar keer gelogeerd heeft, hebben we een leuk contact. Ze wonen in de omgeving Gent-Brugge en hebben ons uitgenodigd een keer bij hun op bezoek te komen. Tot nu toe is het er nog niet van gekomen. Vorig jaar hadden we een man alleen die tien jaar geleden afgekickt was van de alcohol. Hij liep per dag 30 kilometer. Ik had veel respect voor hem, vooral voor de manier hoe hij zijn leven weer opgepakt had en zichzelf opnieuw had uitgevonden.”
Betuwe
“De Betuwe is de plaats waar ik thuis hoor. Ik ben geboren in Dodewaard en opgegroeid in Driel. We hebben zeven jaar in Beuningen gewoond en 22 jaar in Brabant. Ik kon daar niet goed aarden en heb altijd geweten dat ik daar ooit weer weg wilde. Mijn liefde voor tuinen is ontstaan in Beuningen waar we 38 jaar geleden gingen wonen. Daar begon ik met tuinieren en dat is nooit meer opgehouden. Ik heb me steeds meer verdiept in de achtergronden van het tuinieren. Zo volgde ik opleidingen tot diëtist, hovenier en herborist. De laatste is een kruidenopleiding, die ik in Maastricht volgde. Inmiddels geef ik zelf lezingen en organiseer bijeenkomsten over allerlei aspecten van tuinieren zoals bijvoorbeeld over permacultuur. De laatste tijd ben ik bezig de streektuin te promoten. Ik geef daar ook lezingen over.”
Maisakker
“Sinds negen jaar wonen we hier in Randwijk. Onze tuin was in gebruik als maisakker. We hebben hem omgetoverd tot een natuurlijke tuin met onder andere kruiden, groenten, boomgaard en een vijver. De tuin voelt als een natuurlijke tuin waar veel planten komen aanwaaien. De planten die ik er zelf in zet selecteer ik op gebruiksnut en nectarproductie. Vroeger had ik borders op kleur maar dat doe ik niet meer. Wel heb ik nog steeds rozen omdat ik daar een zwak voor heb. De kwaliteit van de grond was armoedig maar wordt ieder jaar wat beter omdat we onze eigen compost toevoegen. We proberen zoveel mogelijk uit eigen tuin te eten maar dat lukt nog niet helemaal. Wel kunnen we het hele jaar door kruidenthee drinken van onze eigen kruiden. Inmiddels hebben we een aardige fruitopbrengst en sperziebonen doen het hier ook goed. De hoogstamboomgaard hebben we volgens een oud Betuws principe ingeplant met blijvers en wijkers. Nu al kunnen we hout voor eigen gebruik oogsten door de wijkers te kappen. Verder hebben we een vijver waarin kikkers en salamanders leven. Ook leven er allerlei kleine dieren in onze tuin zoals mollen en woelmuizen. Ik wil zo lang mogelijk blijven tuinieren. Mijn moeder was een goed voorbeeld voor me. Ze is in september op 94-jarige leeftijd overleden en woonde tot het eind zelfstandig. Haar credo was: Ga niet liggen voor je gevallen bent.”
Wandelgebied
“De Betuwe is prachtig maar het is niet echt een wandelparadijs. Je moet noodgedwongen veel op de openbare weg lopen. Als ik hier in de buurt wandel loop ik graag aan de voet van de dijk. Daar is het lekker rustig en heb je geen last van het verkeer. Zelf heb ik alleen of met een vriendin al heel wat etappes gelopen van het pelgrimspad. Het is hier fijn wonen, vanaf de eerste dag voelde ik me hier welkom. Dat gevoel had ik niet in Brabant. De straat waarin we wonen is fijn en de buren zijn aardig. De pelgrimsroute loopt langs ons huis en iedereen is welkom.
Bekijk ook het tuinjournaal van Paul op paulavanlingen.blogspot.com.